Pater familias

Vandaag heeft Joep weer wat nieuws meegemaakt in zijn korte bestaan. Hij is namelijk voor het eerst met de auto op pad geweest. Naar de familie Pater en in het bijzonder naar de verjaardag van 'Opa' Pater!

Dit feestje wilde hij natuurlijk niet missen en gelukkig maar want de verse opa en oma vonden het een cadeautje op zich. De autorit terug zorgde automatisch voor een heerlijk slaapje die bruut werd verstoord doordat papa (dat ben ik dus) moest stoppen voor een alcoholcontrole. Daarna snel weer verder maar eenmaal thuis zou hij graag nog een stukje doorrijden want dat zoemt zo lekker. Nu dus even wakker en een beetje huilen. Hopelijk valt Joep snel weer in slaap en gaat die dromen van al de leuke dingen die hij later nog met opa en oma Pater kan gaan doen.

Stoer

132_3271
Originally uploaded by joostvanrooy.

Joep wordt inmiddels al een behoorlijke stoere man en dat delen we graag met jullie. Hier weer een aantal kiekjes van het blije gezinnetje (klik op de foto)

ps: de koorts van Roos is gelukkig weer gezakt en met behulp van het kolfapparaat wordt er goed weerstand aan de borstontsteking gegeven.

Too good to be true

Het ging ook zo lekker dat een kleine terugvaller eigenlijk niet meer dan op z'n plaats is...maar het is wel erg pijnlijk. Zondag heeft Roos namelijk een borstontsteking opgelopen die vergezeld wordt door 40 graden koorts.

Momenteel is het een kwestie van uitzweten, veel blijven drinken en vooral doorzetten. Joep drinkt gelukkig nog goed aan de "vieze" borst dus hopelijk kunnen we de ontsteking er uit zuigen.

Voor mij wederom een besef dat ik nu een gezin heb om voor te zorgen. Da's niet niks maar ook een bijzonder gevoel dat je plotseling een gezin hebt waarvoor je je verantwoordelijk voelt. Erg lang heb ik trouwens niet om er filosofisch over te doen voor ik het weet word ik met mijn neus op de feiten gedrukt:
met de zaak afspraken maken,
opvang regelen als Roos ziek is,
schoonmaken,
wassen,
boodschappen doen, koken, afwassen, vuilnis buiten zetten, administratie doen, troosten, verschonen, loopje doen...ik ga weer verder, moet even een boterhammetje maken voor de patiënt. Uiteraard met liefde,
jst

Joep Thomas van Rooij - Factsheet 2

Joep is inmiddels:
16 dagen oud
4375 gram (al bijna een kilo zwaarder)
52 centimeter (zelf opgemeten met Ikea meetlint)
Kleur ogen nog steeds blauwig
Lijkt op: Niet uitgesproken Roos, niet uitgesproken Joost. Wel verdomd veel op een baby

Zondag

Een heerlijke dag om eens op je gemak de weblog te bekijken, zeker als je net het kaartje hebt ontvangen en je kijkt voor de eerste keer, en te zien of er nog nieuws is aan het front bij de familie van Rooij. En ja hoor, weer een bericht.

De afgelopen week is echt voorbij gevlogen hoewel er in de tussentijd enorm veel is gebeurd. Allemaal kleine dingen maar wel erg intens en zeer de moeite waard. Het is fijn dat ik een week heb genomen om de basis te leggen voor de vriendschap met onze kleine Joep.

Lekker uitgerust na deze 'vakantie' is een groot woord want je beschikt eigenlijk niet meer over je eigen tijd, maar wel erg gerustgesteld over de komende periode. Als ik weer ga werken zullen Roos en Joep zich volgens mij prima vermaken. Alle vrienden en schoonouders zullen daar vast ook een positieve bijdrage in hebben. En ik verdwijn natuurlijk niet helemaal uit beeld, dat mocht die kleine stinkerd willen.

Geniet van het weekend, ik ga nog even bij die kleine kijken, ruiken, voelen en het op me in laten werken.

Buiten

Vandaag voor het eerst naar buiten met Joep, tussen de buien door en zowaar nog een paar heerlijke zonnestralen meegepakt. Weinig spannend, wel een behoorlijke logistieke operatie met twee trappen en alle zooi die je mee moet nemen voor een kleine wandeling. Direct een ophangsysteem gekocht om de wagen in de gang mee omhoog te kunnen takelen.

Verder versterkt het wandelen met de wagen vooral het gevoel dat je nu echt een gezinnetje bent, there is no way back. Ook de logica van mensen dat ze zich met je mogen bemoeien als je met een kinderwagen loopt, en het feit dat andere mensen met kinderwagens je aankijken alsof ze je ergens van kennen en iets met je delen, is iets waar ik nog een beetje aan moet wennen. Ik vraag me ook sterk af of ik hier echt aan wil wennen...

De buitenlucht deed ons allemaal goed, het nekje van Joep blijkt 'stuiter proof' en zorgde voor een diepe slaap, Roos is niet van haar stokje gegaan ondanks het feit dat ze al meer dan een week niet buiten was geweest, en ik was blij dat we net op tijd weer terug waren voor de regenbui.

DraagJoep

Vandaag de draagdoek met Joep geprobeerd. Roos ziet het volgens mij wel zitten om zo met Joep over de Albert Cuyp te drentelen. Het zag er wel een beetje 'terug-naar-de-baarmoeder' uit want Joep was helemaal opgevouwen. Een heerlijke diepe slaap en af en toe vredelievende geluidjes waren in ieder geval het gevolg. Morgen gaan we misschien voor het eerst naar buiten, weer een mini avontuur. Later meer.

Joep wordt verwend

Tjonge, jonge, jonge wat wordt die Joep toch verwend. Vooral schoentjes zijn erg in dit seizoen, in vele soorten en maten kan hij de komende tijd de blits maken. Die van Bert spannen wel de kroon.

Natuurlijk zijn we erg blij met alle cadeautjes en kaartjes die hij heeft mogen ontvangen. Verder wordt die helemaal verwend door zijn moeder die tot drie spuit, poep en plasluiers achter elkaar weet te verschonen om de babybilletjes in top shape te houden. Joep slaapt de nachten inmiddels al behoorlijk door maar toch weet die bijna elke 2 uur wel de borst van Roos te vinden, een slimme jongen!

Vandaag was ook de laatste dag van onze kraamverzorgster, Angela, een angel in de sky! Heel kundig heeft ze ons bijgestaan met advies over borstvoeding, badderen, Surinaamse kookkunsten en andere essentiële dingen van het leven. Je hebt geen brevet nodig om kinderen te krijgen, maar een paar dagen assistentie van Angela kan absoluut geen kwaad.

Tot slot probeer ik ook me best te doen om Joep te verwennen. Al vele bezoekjes aan menig drogist en supermarkt heb ik gemaakt, waar ik inmiddels zonder gene de ene maandverband na de andere van de schappen trek en ook voor heerlijk zachte babybillendoekjes met lotion draai ik me hand niet meer om.

Ik heb zo'n idee dat dit nog niet het einde van de verwennerij is maar slechts het begin. En terecht. Joep heeft ons allemaal in zijn greep en dat mag best nog even duren.

GR, vader Joost, moeder Roos, baby Joep